تقویت پ ك ك نتیجه اش تضعیف دولت تركیه است ، پس عجیب نیست كه در شهرهای كرد نشین ایران اجازه داده میشود كه تظاهرات همبستگی با كوبانی براه افتد و حتی مقامهای محلی هم در آن شركت كنند. در كشوری كه “آب بازی” چند جوان شادی جو تحمل نمی شود؟
اكنون دولت تركیه از هرطرف تحت فشار است كه وارد خاك سوریه شده و جلوی پیشروی داعش را بگیرد، اما او اینكار را نخواهد كرد. او منتظر خواهد ماند تا داعش حساب پ ك ك را برسد ، بعد اگر لازم شد به شرط موافقت همگانی با بركناری اسد وارد سوریه شود.
آیا داعش به لحاظی حكومت تركیه را تهدید می كند؟ واضح است كه در مرحله فعلی داعش نه خطری برای تركیه است و نه برای غرب ، اما خطر بلافصلی برای حكومت شیعیان و علویان در عراق و ایران وسوریه است . حكومت ایران به غرب و تركیه می گوید شما آستین ها را بالا بزنید و دشمن مرا از میان بردارید. زیرا خود من نه استعداد مالی و نه پشتیبانی ملی برای وارد شدن در یك جنگ دیگر را دارم. غرب و متحدین عربش می گویند تا تو سیاست شناخته شده ات را عوض نكنی این داعش ابتدا متحدین ترا تهدید خواهد كرد ، بعد خود ترا!

_ برای مشاهده متن كامل به لینك زیر مراجعه كنید _
http://negahi.com/wordpress/?p=2788

دولت روحانی و وزیر كشورش كه از حامیان پر و پا قرص مافیای مالی- سیاسی گروه های تروریستی در غرب آزربایجان می باشد و چند بار تلاش كرده فردی غیر بومی و كورد را به عنوان استاندار غرب ازربایجان معرفی كند دستور سركوب تجمع مدنی و ضد تروریستی 24 مهر اورمیه را صادر كرد.

علیرغم مقاومت و مخالفت نیروهای مردمی در سپاه و نیروی انتظامی برای تعامل و تحمل تجمع كنندگان مخالفت مسئولین اصلاح طلب استان از جمله فرماندار اورمیه و فرمانده نیروی انتظامی در نشست شورای تامین استان چهره واقعی جریان اصلاح طلب هم كاسه با مافیای مالی- سیاسی تروریسم را آشكار كرد.

فرمانده نیروی انتظامی شخصا و در مقابل چشم مردم یكی از فعالین شهر اورمیه را مورد ضرب و شتم تا حد مرگ قرار داد و با دهانی پر خون به بازداشت گاه منتقل كردند این در حالی است كه همین فرمانده محترم افسرانی را كه هدف گلوله پژاك و پ كا كا می شوند مامور حفاظت و اسكورت آشوبگران هواداران تروریسم كورد در شهر اورمیه كرده بود.

اما كار به اینجا ختم نمی شود بازوی غیر رسمی رسانه ای جریان اصلاح طلب كه متشكل از مواجب بگیران ارگان های امنیتی هستند آستین بالا زده و

در مجلس ششم و در كمسیون فرهنگی به پیشنهاد علی اصغر شعردوست نماینده تبریز ؛ روز وفات حضرت شهریار ؛ روز ملی شعر و ادب نام گرفت و در كمسیون فرهنگی مجلس ششم تصویب شد. دقت كنید :

« روز ملی شعر و ادب »

در آن روزها وقتی از شعر دوست و دیگران پرسیده شد كه چرا با وجود شاعرانی مانند حافظ ؛ سعدی و .... روز وفات شهریار برای روز ملی و شعر ادب برگزیده شد ؛ جواب داده شد چون شهریار به دو زبان تركی آذری و فارسی شعر سروده است میتواند وحدت ملی را مستحكم كند.

بلی این روز با نام روز شعر و ادب ملی میتوانست تمام ملتهای ساكن در این كشور را با خود همراه كند و همه ملتهای ساكن در كشور از جمله تورك توركمن ؛ تورك آزربایجانی ؛ عرب ؛ بلوچ ؛ گیلك و .... فرصتی برای تجلی زبان مادزیشان و ادبیاتشان پیدا میكردند.

ولی فاشیزم و شونیزم فارس بعد از چند روز از تصویب روز ملی شعر و ادب ؛ آن را توسط رسانه های فاشیستیش از جمله رسانه نا ملی اش ؛ به روز شعر و ادبب فارسی تغییر داد تا یكبار دیگر اعلام كند این كشور فقط مال فارسهاست.
آن روزها اگر اخبار را دنبال میكردید فارسهای فاشیست از اینكه روز وفات حضرت شهریار برای روز ملی شعر و ادب برگزیده شده بود بسیار عصبانی بودند ولی فاشیزم و شونیزم فارس عقده هایش را با تغییر نام این روز به روز شعر و ادب فارسی خالی كرد

ذكر یك واقعه دیگر از این دست خالی از لطف نیست : انصاری استاندار فعلی زنجان گفته است در پیش نویس سند چشم انداز توسعه كشور بندی را به این صورت آوردیم كه در راستای وحدت و امنیت ملی آموزش به زبان مادری اقوام شروع شود و گسترش یابد كه بعدا این بند توسط عده ای معلوم حال به این شكل تغییر یافته بود : در راستای وحدت و امنیت ملی باید آموزش زبان فارسی گسترش یابد.

فاشیزم و شونیزم فارس عربده میكشد.

قابل توجه كسانی كه از خواب خرگوشی بیدار نشده اند و یا خود را به خواب زده اند.

در زیر چند كلمه تركی مربوط به تقویم و گاهشماری تركی را آورده امּ
ساعت (واحد زمان): چولا – Çola
ساعت مچی: چولازیق – Çolazıq
ساعت دیواری: هؤرون چولاسی – Hörün Çolası
دقیقه: ایریمجیك – İrimcik
ثانیه: ایكینجیك – İkincik
آنیه: قیرپیمجیك – Qırpımcıqروز: گون –Gün
هفته: یئددیجه– Yeddicəماه: آى – Ay
دوره دو ماهه: كسین – Kəsin
فصل٬ موسم (سه ماهه): دؤنه نجه – Dönəncə
دوره شش ماهه: سوره م -Sürəmسال: ایل – İl
سال شمسى: گونش ایلى – Günəş İli
سال میلادی: دوغوش ایل – Doğuş İli
سال قمرى: آیسال ایلى – Aysal İl
سال هجری: كؤچسه ل ایل – Köçsəl İl
دهه: اون ایللیك – Onillik
قرن-سده: یوزایللیك – Yüzillikسالنامه: ایللیك – İllik
سالگرد: ایل دؤنوم – İldönüm
سالنما: ایل گؤر – İlgör
روزشمار: گونگه ن – Güngən ٬ گونله ج – Günləc
تحویل سال: گون دؤنومو – Gün Dönümü ٬ ایل دؤنوشومو – İl Dönüşümü
وقایع نامه: ایلده لیك – İldəlik
كرونولوژی: چاغینسیرا – Çağınsıraوقت٬ هنگام: چاغ – Çağ
تقویم: ییم – Yim
تاریخ (علم): اؤته ك – Ötək
تاریخ (مورخه): ایلایگون- İlaygün
مدت: سوره – Sürə
مهلت: سوره و -Sürəv
عهد٬ دوره: دؤنه م -Dönəm
روند: سوره ج – Sürəc
پریودیك٬ ادواری: سوره لی – Sürəli
مزمن: سوره گن – Sürəgən
دائم٬ مداوم: سوره كلی – Sürəkli
ابدی: منگی – Məngi
ازلی: آشنی – Aşnı
آخر: سون – Son
اول: ایلك- İlk
نهایت: بیتیم – Bitim
ابتدا: باشلانقیج – Başlanqıc
عاقبت: تكیش – Təkiş
اولیه٬ نخستین: ایلكین – İlkin
نادر: سئیره ك – Seyrək
زود زود: سیخجا – Sıxca
پیاپی: آردیشیق – Ardışıq
قدیم: اسكی – Əski
باستان: بایری – Bayrı
زمان (در مقابل مكان): چاغین – Çağın
مكان (در مقابل زمان): اورون – Orunگئرچه یه هو!!!